პაციენტის ისტორია 1 ნაწილი

პაციენტის ისტორია, 1 ნაწილი

გზა ინვიტრო განაყოფიერებამდე

ალბათ ყველა ვინც ოჯახს ქმნის პარალელურად იწყებს ფიქრს შვილის ყოლაზე. ზოგი კი ჯერ კარიერის მოწესრიგებას ცდილობს და მერე შვილზე ფიქრს. მეც ამ მეორე კატეგორიას მივეკუთვნები. სანამ დისერტაცია არ დავიცავი ვერ ვიფიქრე შვილის ყოლაზე, რადგან დამხმარე არავინ არ მყავდა ვერ გავრისკე შვილზე ფიქრი.  მაგრამ თურმე არც ასე მარტივად ყოფილა საქმე. გავიდა 2 თვე უშედეგო მცდელობაში. მივედით ექიმთან და ექიმმა გამოგვისტუმრა უკან უარით,  სანამ სულ მინიმუმ 6 თვე არ გავა ; ვერანაირ მკურნალობს ვერ დავიწყებთო.

როგორ გაიწელა ეს 6 თვე ჩემთვის ვერ გეტყვით, საუკუნეს დაემსგავსა. რა თქმა უნდა უშედეგო ლოდინის მერე დავიწყეთ პრობლემის ძიება. აღმოჩნდა რომ პოლიკისტოზური საკვერცხეები მაქვს და ანოვულაციური ციკლის გამო დაორსულება მედიკამენტური დახმარების გარეშე თითქმის შეუძლებელია. ყოველგვარი შემზადების და ჰორმონების მოწესრგების გარეშე დავიწყეთ სტიმულაცია, საქართველოში ალბათ მსგავს რამეს არც ერთი ექიმი არ იზამდა, დაიწყებდნენ ჰორმონების მოწესრიგებას და მერე მცდელობაზე გადასვლას. მაგრამ როცა თავს ზევით ძალა არ გაქვს ექვემდებარები ექიმის „ბრძანებას“.

გავიკეთეთ ერთ სტიმულაცია, არანაირი შედეგი. დავუმატეთ დოზები, მაინც ვერ დავძარით საკვერცხეები. დავამატეთ დექსამეტაზონი და უცებ ისეთ რეაქცია მივიღეთ რომ საჭირო გახდა გაგვეუქმებინა ციკლი. მოკლედ, რომ ვთქვათ სულ მცირე 3 წელი მოვუნდით უშედეგო მცდელობებს. ბოლოს გადავწყვიტეთ ხელოვნური განაყოფიერება გაგვერისკა. ისევ ყველანაირი მომზადების გარეშე დავიწყეთ ციკლი. რომელიც მხოლოდ ერთ ემბრიონის მიღებით და ისიც ქიმიური ორსულობით დასრულდა. მაშინვე შემოგვთავაზეს მეორე მცდელობა, რომელშიც ფაქტიურად არაფერს არ ცვლიდნენ და ისევ ისე ბრმად უნდა გვეცადა. რაზეც უკვე კატეგორიული უარი განვაცხადე და დავიწყე ფიქრი ჩემი ბედი ქართველი ექიმებისთვის მიმენდო.

დავუკავშირდი რამოდენიმე ექიმს, სატელეფონო საუბრებით გამომკითხეს, მთხოვეს სხვადასხვა გამოკვლევების გაკეთება. ჰორმონალური ფონის მოწესრიგება და მერე ფიქრი ხელოვნურ განაყოფიერებაზე.

ამ შერჩევაში ჟორდანიას კლინიკაზე კერძოდ ქალბატონ ნანაზე (ნანა ჯანელიძე) შევაჩერეთ ყურადღება და მივენდეთ მის დანიშნულებას. უკვე გაწერილი გეგმის წყალობით როგორც კი ჩავფრინდებოდი საქართველოში მაშინვე დავიწყებდით მკურნალობას. საქართველოში წამოსვლა ყოველთვის მიხარია მაგრამ ეხლა ეს ფრენა სულ სხვა სიხარულით იყო სავსე. სიხარულით და იმედებით.