ინ ვიტრო განაყოფიერება (IVF)
უნაყოფობა, სამედიცინო ლიტერატურის განმარტებით, არის შვილის ყოლის უუნარობა შესაბამისი სამედიცინო ჩარევის გარეშე. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციების მიხედვით, თუ ქალი რეგულარული სქესობრივი ცხოვრების პირობებში ერთი წლის განმავლობაში არ დაორსულდა, წყვილი უშვილოდ ითვლება. 35 წლის ზემოთ ეს დრო მცირდება 6 თვემდე. თანამედროვე მედიცინა ამ პრობლემას სხვადასხვა მეთოდით უმკლავდება, რომელთა შორის ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტურია ინ ვიტრო განაყოფიერება (IVF). აღნიშნული პროცედურა საშუალებას აძლევს წყვილებს, დაძლიონ უნაყოფობა და მიაღწიონ სასურველ შედეგს – ჯანმრთელი ბავშვის დაბადებას.
რა არის ინ-ვიტრო (IVF) განაყოფიერება?
ინ ვიტრო განაყოფიერება თანამედროვე მედიცინაში დამხმარე რეპროდუქციული ტექნოლოგიის უმნიშვნელოვანეს მეთოდად მიიჩნევა, რომელიც ხშირად უნაყოფობის მკურნალობის ერთადერთ ეფექტურ საშუალებად ითვლება. პროცედურა არა მხოლოდ უნაყოფობის, არამედ მასთან დაკავშირებული გენეტიკური პათოლოგიების სამკურნალოდაც გამოიყენება, რაც ხელს უწყობს ჩასახვის პროცესს. ინ ვიტრო განაყოფიერების პროცესი გულისხმობს სპერმატოზოიდისა და კვერცხუჯრედის შერწყმას ორგანიზმის გარეთ, მაღალტექნოლოგიურ ლაბორატორიაში. აღნიშნული პროცესი მაქსიმალურად მიახლოებულია ქალის ორგანიზმში მიმდინარე ბუნებრივ პროცესებთან. პროცედურის დროს საკვერცხიდან ხდება მომწიფებული კვერცხუჯრედების შეგროვება და მათი განაყოფიერება სპერმით. მიღებული ემბრიონი ან ემბრიონები გადადის საშვილოსნოს ღრუში, სადაც იწყება მათი ზრდა და განვითარება. გარდა ამისა, შესაძლებელია ემბრიონების გაყინვა მომავლისთვის. წყვილის სურვილის შემთხვევაში, გაყინული ემბრიონი/ემბრიონები შემდეგ ეტაპზე გალღვება და კვლავ მოხდება მათი გადატანა საშვილოსნოს ღრუში, რაც ინ ვიტრო განაყოფიერების პროცესს უფრო მოქნილს და ხელმისაწვდომს ხდის.